Rothenburg ob der Tauber, waarom één dag niet genoeg is

Rothenburg ob der Tauber is een stadje in de Duitse deelstaat Beieren. En als je op zoek bent naar het perfecte Disney gevoel zónder ook maar één sprankje pretpark dan ben je in Rothenburg o/d Tauber op de perfecte plek. Je zou doornroosje zo door de straat zien lopen.

I know. Er zijn best meer stadjes die op een sprookje lijken. Maar deze heeft (bijna) geen souvenirwinkeltjes. Hoe tof is dat! Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik houd wél van mooie plekken, maar niet van dat toeristengedoe er om heen.

Dit is een echt oud stadje, waar mensen ook gewoon wonen en leven en wat geen openluchtmuseum is geworden.

Ik was nogal onder de indruk! Tijdens ons eerste “rij-maar-raak-en-dan-zien-we wel” tripje met de camper kwamen we bij Rothenburg ob der Tauber uit. We wilden twee nachtjes blijven, zodat we in één dag het stadje konden verkennen. We hebben dezelfde avond nog een nacht bij geboekt, want het was er supermooi! (wij logeerden op deze camping: http://www.camping-tauberromantik.de/

Wij verbrachten onze tijd zo:

Een stukje slenteren, willekeurig door het stadje en een sneeuwbal eten. Het is ’s avonds lekker rustig, alle tourbussen zijn weer verder getrokken en je kunt heerlijk alles op je gemakje bekijken en fotograferen.

Je kunt ’s avonds ook een rondleiding met de nachtwacht doen, dat had mij heel erg leuk geleken en de recensies zijn ook echt goed. Voor 7 euro heb je een uur plezier en weet je allerlei interessante feitjes over het stadje. Wij kwamen daar wat te laat achter, maar zelf rond slenteren is ook fijn.

Oh en die sneeuwballen? Dat is de plaatselijke specialiteit. Een bal van een soort koekjesdeeg, soms gevuld, soms met een laagje chocola of kaneel.

Ze zien er waanzinnig lekker uit, helemaal als je ze in grote stapels in de etalage ziet liggen. De keuze is reuze. Ze zijn ook lekker, maaaaarrrrr….. ik moet eerlijk zeggen. Ze zien er lekkerder uit dan dat ze daadwerkelijk smaken. Zelfs als ze overgoten zijn met pure chocola. (waar ik dól op ben!)

Heel veel wandelen. Straatje in, straatje uit. We zijn eerst de volledige stadsmuur rond gewandeld, zodat we mooi uitzicht hadden over de daken van het stadje en een indruk kregen hoe groot het stadje is. Wij vonden het overal heel mooi, maar ik heb wel een paar highlights voor je.

Plönlein: dit is wel het mooiste stukje van de hele stad denk ik. Een klein pleintje, mooie huisjes, een torentje en een straatje van kasseien. Wij hadden een beetje pech, ze waren de fontein aan het verbouwen, dus er stond een betonhek.

Marktplatz: de plek voor een kopje thee met een schneeball. Via de ingang van het stadhuis kun je helemaal boven in de toren klimmen. Het is wel een beetje een spannend torentje met een smal trapje, een piepklein gat waardoor je moet klimmen om op de toren te komen. Maar dan heb je echt een heel mooi uitzicht.

Stadsmuren: of je nu een klein stukje loopt of zoals wij de hele stad rond. Je hebt prachtige uitzichten over de daken van de oude huisjes en het dal van rivier de Tauber.

Rathaus: op zich een leuk plein om mensen te kijken en thee te leuten, maar nóg leuker is het om de smalle trapjes van die witte toren ernaast op te klimmen. Je hebt waanzinnig uitzicht.

Aan het einde van de middag is er in ieder deel van het stadje wel een leuk plekje te vinden om te eten. Omdat wij al superlekker geluncht hadden met Deutsche Brotchen én een Schneeball én ook nog een Bretzel gegeten hadden, aten wij laat en heel eenvoudig in de camper. Met de voetjes omhoog na al dat wandelen.

 

Er zijn verschillende uitgezette routes, maar wij zijn maar gewoon ergens begonnen en keken wel waar we uitkwamen.

Op de fiets kom je bij verschillende watermolens uit, het riviertje kronkelt schattig door het dal. Ze noemen het niet voor niets “liebliches Taubertal” . Het uitzicht op de stad is prachtig. Op de terugweg fietsen we aan de andere kant van het dal door de koolzaadvelden. In de verte zien we nog steeds de torens van Rothenburg o/d Tauber.

En omdat we er nog geen genoeg van hadden fietsen we ’s avonds na het eten nóg een rondje. Dan gaan we de andere kant op richting Steinbach waar we het stroompje volgen. We komen de hele avond één groepje mountainbikers tegen, de rest hebben we het bos voor ons alleen.

Het is hoe dan ook de moeite om een tweede dag in Rothenburg ob der Tauber te blijven. Al was het alleen al omdat je dan ’s avonds het stadje kunt gaan verkennen als het echt rustig is. De omgeving is prachtig om te wandelen en te fietsen.